Αφού έφτασε η πρόοδος στα ελληνικά πανεπιστήμια, ήταν θέμα χρόνου να αναβαθμιστεί και η θέση της χώρας μας στο… διαπλανητικό σύστημα: Υπόθεση «Ούφο». Δεν σας κρύβω ότι με πιάνει μια συγκίνηση. Συγκινούμαι, γιατί, μέσα μου κρυφά, πάντα ζήλευα την προτίμηση που έδειχναν οι ανόητοι εξωγήινοι στους Αμερικάνους. Κοτζάμ προοδευμένοι πολιτισμοί και δεν ήξεραν οι άσχετοι ότι, όταν εμείς κάναμε φιλοσοφία, οι άλλοι [και οι Αμερικάνοι] ήταν στα δέντρα. Ήρθε όμως η ώρα να διορθωθεί η αδικία. Χα!
***
Ο νεοφιλελευθερισμός έφερε τον κόσμο στο χείλος της καταστροφής και μάλλον θα τον φέρει και στα ενδότερα της καταστροφής, αλλά, προς μεγάλη μου έκπληξη δεν πεθαίνει! Δεν σας κρύβω ότι περίμενα παγκόσμια στροφή προς πιο παραδοσιακά σοσιαλδημοκρατικές, νεοκεϋνσιανές κατευθύνσεις. Όπως φαίνεται, όμως, οι κυβερνώντες δεν εγκαταλείπουν το αγαπημένο τους οικονομικό δόγμα και τη νεοφιλελεύθερη πολιτική: Η Ε.Ε. παραμένει πιστή στο άκρως νεοφιλελεύθερο σύμφωνο σταθερότητας και στις αρχές του. Επιτρέπει μικρές παρεκκλίσεις μόνο όταν η κατάρρευση χτυπάει την πόρτα της οικονομίας. Σε κάθε άλλη περίπτωση επιβάλλει αυστηρή τήρηση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Στην Ελλάδα π.χ., για την οποία προβλέπεται αύξηση της ανεργίας κατά 50.000 θέσεις εργασίας – 50.000 τραγωδίες, δηλαδή, καταστροφές ανθρώπων και οικογενειών!- δεν αφήνει κανένα περιθώριο κοινωνικών παροχών.
Αυτό, βεβαίως δεν είναι τυχαίο, γιατί ο καπιταλισμός ξεπερνάει τέτοιες κρίσεις μονάχα με μαζική καταστροφή των όρων παραγωγής και κυρίως των εργαζομένων, καθώς και εμπορευμάτων. Η κρίση για το κεφάλαιο είναι πάνω από όλα κρίση κερδών, την οποία θα προσπαθήσει να ξεπεράσει με κτηνώδη εκμετάλλευση ανθρώπων και φύσης, δηλαδή καταστροφή άνευ προηγουμένου. Η καταστροφή χάρη στην οποία ξεπεράστηκε η κρίση του ’29 ήταν η τεράστια ανεργία και ο πόλεμος. Κυριολεκτικά αποδεκατίστηκε ο ανθός της νεολαίας της εργατικής τάξης. Συνεπώς μην περιμένετε παροχές, αλλά ένταση του ξεζουμίσματός σας.
***
Η κυβέρνηση λέει ασφαλώς εγκληματικά ψέματα όταν μιλάει για ανακούφηση των ασθενεστέρων. Όλες οι προσπάθειες θα εστιαστούν στη βελτίωση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που σε περιόδους κρίσης σημαίνει ξετίναγμα των εργαζομένων. Ενδεικτικά: με πολύ λιγότερα από τα 28 δις που δίνει ο Αλογοσκούφης στις τράπεζες, μπορεί να λυθεί το παγκόσμιο πρόβλημα της πείνας. Ο Αλογοσκούφης όμως δεν δίνει δεκάρα (κυριολεκτικά και μεταφορικά) για αντιμετώπισης της υφεσης από την πλευρά της κοινωνίας. Τον ενδιαφέρει η αντιμετώπιση της κρίσης από την πλευρά των συμφερόντων της τάξης του, δηλαδή το μόνο που τον καίει έιναι η αποκατάσταση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Για αυτό και ορμάει στην τσέπη των εργαζομένων με περισσότερους φόρους. Μας την πέφτουν από παντού δηλαδή…
***
Το ΠΑΣΟΚ προτείνει π.χ. πάγωμα της πληρωμής των δανείων για ένα χρόνο ή, αλλιώς, αναβολή της πληρωμής των χρεών (τόκων ή κεφαλαίου ή και τα δύο) για ένα χρόνο, με το αζημίωτο για τις τράπεζες. Μάλιστα, η υπεύθυνη του κόμματος για την οικονομία Λ. Κατσέλη μίλησε και για αναχρηματοδότηση των χρεών, δηλαδή για νέα δάνεια πάνω στα δάνεια, όπως το καταλαβαίνω εγώ. Αν εννοούσε κάτι άλλο, ας μου το πει κάποιος. Το Πασοκ είναι το ίδιο επικίνδυνο με τη ΝΔ. Πουλάει το ίδιο προϊόν, αλλά ντυμένο με αριστερό μανδύα. Μοιράζει ελπίδες-φούσκες που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσουν σε περαιτέρω κρίση, όπως ακριβώς τα παράγωγα-φούσκες των ΗΠΑ.
***
Τα στοιχειώδη μέτρα για την οικονομία σήμερα, βέβαια, θα ήταν το πάγωμα όλων των απολύσεων -και όχι των χρεών-, το χάρισμα των στεγαστικών δανείων και των καρτών στους χαμηλόμισθους, η αύξηση του κατώτατου μισθού γύρω στα 1500 ευρώ και η μείωση των ωρών εργασίας. Αυτά είναι τα στοιχειώδη. Σε περιόδους κοσμοϊστορικών προκλήσεων, ανάλογου μεγέθους και ριζοσπαστικές πρέπει να είναι και οι απαντήσεις. Τίποτα μη σας φαίνεται υπερβολικό. Υπερβολική και εντελώς αδικαιολόγητη είναι κρίση και η καταστροφή που επιφέρει. Όμως κανένα πολιτικό κόμμα του σάπιου και αναχρονιστικού καπιταλιστικού ancien regime* δεν μπορεί να δει αυτά που μπορεί να δει οποιοσδήποτε απλός εργαζόμενος. Για αυτό και όλο αυτό το σύστημα ή θα καταρρεύσει ή θα σαπίσουμε μαζί του.
* έτσι έλεγαν οι διαφωτιστές και οι δημοκράτες επαναστάτες της γαλλικής επανάστασης το «απαρχαιωμένο καθετώς» της μοναρχίας.
***
Ο Ομπάμα είναι χαρισματικός. Η εποχή των τεχνοκρατών ηγετών δίνει τη θέση της σε μια νέα εποχή λαοπλάνων χαρισματικών ηγετών: ο λαός πρέπει να παραπλανηθεί, να εξαπατηθεί, να παθιαστεί με τον ηγέτη του. Θα πρέπει να κάνει ακόμη μεγαλύτερες θυσίες. Ίσως πρέπει ακόμη και να πάει στον πόλεμο (δε μιλάω για πολέμους τύπου Ιράκ, αλλά για πολύ σφοδρότερες συγκρούσεις) για τα οικονομικά συμφέροντα που κυβερνούν τον κόσμο. Επειδή, όμως, δύσκολα θα δώσει τη ζωή του για αυτά, χρειάζονται οι χαρισματικοί ηγέτες. Για αυτούς ο λαός θυσιάζεται ευκολότερα. Θα το δείτε, χαρισματικοί ηγέτες θα εμφανιστούν στο άμεσο μέλλον και αλλού στον δυτικό κόσμο. Κρίση γαρ…
***
Η Sougahspank είναι από τον Πειραιά και έχει φτιάξει ένα εντυπωσικό -με το πρώτο άκουσμα από το site της– δισκάκι. Κάτι μεταξύ Hip-Hop και RnB.
***
Θα έχετε παρατηρήσει ότι δεν κυκλοφορώ πολύ στο μπλογκόσφαιρα, δεν παρακολουθώ τα blog των φίλων όσο πριν (και όσο θα ήθελα). Συμβαίνουν σοβαρότατες αλλαγές στη ζωή μου (προς το καλύτερο) και με έχουν αποσυντονίσει αρκετά. Σύντομα θα επανέλθω στα κανονικά μου.
Σας παρακαλώ να με δικαιολογείτε και αν αργώ να απαντώ στα σχόλιά σας.
***
Φιλιά!
omorfa 
Καλή η λιγαπόλα ανάρτηση αλλά τρι-καλύτερες οι αλλαγές στη ζωή σου ! Πάντα τέτοιοι…αποσυντονισμοί άρχοντα !
Καλό απόγευμα !
Να ‘σαι καλά, τσούχτρα μου.
Δεν έχουν απολύτως κανέναν λόγο, Στέλιο, να στραφούν σε πιο «σοσιαλιστικά» μοντέλα. Να μην προκαλούν πια τα μεγαλοστελέχη με μισθούς κοντά στο εκατομμύριο το μήνα προσπαθούν και να τονωθεί η κατανάλωση με φοροαπαλλαγές.
Δεν έχουν λόγο κανέναν.
Πόσο φοβάμαι ,πως έχεις δίκιο!!!!
Αλλά δεν μπορώ να δεχτώ πως η κατάρευση του συστήματος δεν θα έρθει….γιατί λίγο ακόμα μπορούμε να σαπίσουμε…το πιο κάτω ίσως σημαίνει μια άλλη κατάρευση που ίσως και να μην την φανταζόμαστε.
Και οι χαρισματικοί ηγέτες με φοβίζουν……
Ασε να κρατάω μια ελπίδα για αυτόν…
Είδες πόσο ωραία με έβαλαν στο παιχνίδι ???
Μαυροχαλι, δεν είμαι σίγουρος ούτε καν για το ότι προσπαθούν να τονώσουν την κατανάλωση. Τουλάχιστον στην Ελλάδα, ανεβαίνουν και οι φόροι και τα επιτόκια των δανείων. Από ό,τι καταλαβαίνω, θα προσπαθήσουν να «τονώσουν» την εκμετάλλευση σε σημείο σκέτης ωμής αρπαγής!
***
Ξανθιά, βασικά, δεν έχω τίποτα να προσθέσω.
«Το πιο κάτω ίσως σημαίνει μια άλλη κατάρρευση που ίσως και να μην τη φανταζόμαστε». Και εγώ φοβάμαι πως έχεις δίκιο.
Για τον Ομπάμα, κράτα ελπίδα, αν θες. Όλοι το έχουμε ανάγκη, γιατί όλοι έχουμε ανάγκη να βγούμε από αυτόν τον βούρκο. Περισσότερη σημασία όμως έχει, τώρα που ένας-ένας και μία-μία μπαίνουμε στο παιχνίδι, να συνεχίσουμε με τον ίδιο ενθουσιασμό ακόμη και αν οι κάθε Ομπάμα μας διαψεύσουν. Είναι οι ιδέες που μετράνε και όχι οι χαρισματικοί ηγέτες. Κάπως προσπαθώ να τα εκφράσω όλα αυτά στο επόμενο ποστ.
Ναι για την Ελλάδα έχεις απόλυτο δίκαιο. Πόσες αντοχές πιστεύουν ότι έχει ο κόσμος, επιτέλους; Και από πού στα κομμάτια τις αντλεί;
Από τους γονείς του. Και σε περιουσίες ή λεφτά (κάνα σπιτάκι, κάνα οικοπεδάκι, καμιά βοήθεια στο στεγαστικό κ.λπ.) και σε δουλειά (μαγειρέματα, πλυσίματα, σιδερώματα, μεγάλωμα παιδιών). Πώς νομίζεις ότι μπορούν να δουλεύουν δεκάωρα με 1.000 ευρώ (δε συζητώ με 700, αυτοί μένουν μέχρι τα 35 στο παιδικό δωμάτιο);
Έπειτα, είναι η υπερχρέωση.
Σύντομα, όμως, οι καβάτζες θα στερέψουν. Και τότε θα αποκαλυφθεί γυμνό το πολύ σοβαρό πρόβλημα που έχει η ελληνική κοινωνία.
Θα σκάσει λοιπόν και η φούσκα της ελληνικής οικογένειας; Αυτό θα είναι πραγματικά ελπιδοφόρο και συνταρακτικό.
Πολύ καλά το λες. «Η φούσκα της ελληνικής οικογένειας». Τέλειο!